ในสังคมไทยสมัยโบราณ การใช้เครื่องหอมได้สอดแทรกอยู่ในประเพณีต่างๆ ควบคู่กับการดำเนินชีวิต เช่น ประเพณีการโกนผมไฟ พิธีสรงน้ำพระ การรดน้ำดำหัวในวันสงกรานต์ ตลอดถึงการรดน้ำศพ เครื่องหอมมีหลายชนิด เช่น น้ำอบ น้ำปรุง สีผึ้ง แป้งร่ำ ดินสอพอง ฯลฯ แต่ที่นิยมใช้กันมากที่สุดคือ น้ำอบ ใช้เป็นเครื่องประทินผิว หลักฐานการใช้น้ำอบไทยหรือเครื่องหอมแบบไทยมีมาตั้งแต่สมัยสุโขทัย และต่อเนื่องมาในสมัยอยุธยาตอนปลาย สมัยรัตนโกสินทร์ พระพุทธเลิศหล้านภาลัย (ร.2) ทรงโปรดปราณการใช้น้ำอบ น้ำปรุงมาก คงจะเป็นตัวอย่างที่ดีในการแสดงให้เห็นถึงความนิยมในการใช้เครื่องประทินผิว ของคนในสมัยนั้น ความนิยมต่างๆที่เกิดขึ้นในสังคมไทยสมัยก่อน มักจะออกมาจากในพระราชสำนัก สู่สามัญชน การใช้เครื่องหอมก็เช่นเดียวกัน ผลิตจากเครื่องหอมชั้นดีตามตำรับชาววังแต่โบราณ มีกลิ่นหอมสดชื่น เหมาะสำหรับใช้ประพรมร่างกายหรือใช้ในพิธีกรรมต่างๆ ส่วนประกอบหลัก : น้ำ แป้งร่ำ น้ำหอม วิธีใช้และเก็บรักษา : เขย่าขวดให้เครื่องหอมสีขาวเข้าเป็นเนื้อเดียวกันกับน้ำอบ เก็บในที่ไม่ถูกแสงแดด คำเตือน: เวลาใช้ไม่ควรให้น้ำอบเข้าตาหรือโดนเสื้อผ้า และห้ามรับประทาน ขนาด 140 มล. ผลิตโดย : หจก.ธูปหอมนพมาศ น้ำอบไทย : เครื่องสำอางค์ประเภทน้ำหอมแขวนตะกอน เลขที่ใบรับแจ้ง : 10-1-5747513